De randen van het land, dijken, kwelders, de eilanden, maar ook Venetië.
Deze plekken hebben mij altijd gefascineerd om hun ruimte en hun specifieke licht.
Bij de eilanden, waar het je het licht als twee zuilen omhoog ziet gaan.
Venetië, wat omgeven, omhuld wordt door het licht.
En, na 30jaar in Amsterdam gewoond te hebben, nu al weer negen jaar in het uiterste
noorden van Nederland, in noordoost groningen, aan de Dollard, is deze plek erbij
gekomen.
In de serie schilderijen Terschelling, Natzand en Venetië heb ik getracht het licht en de
ruimte te vangen in rechthoekige vlakken. Vele lagen verf tot een kleur gaat bewegen
en “staat”. De beweging in een schilderij zit in het in ritme geplakte zaden, veren,
papieren enz. en de teksten. Teksten, die zijdelings iets te maken hebben met het
onderwerp, maar waarvan niet de bedoeling is dat men ze kan lezen. Ze zijn, net zoals
de zaden, veren enz. gebruikt als beeldelement.
